శ్రీ కృష్ణుని పై పాట

శ్రీ పాండురంగ మహాత్మ్యం లోని "కృష్ణ ముకుందా మురారీ" పాట రాగంలో


[10/04, 14:18] Durgamadhuri1: మురిపాలా ముకుందా మురారీ
[10/04, 14:20] Durgamadhuri1: మది దోచే ఓ చోరా రాలేరా
మురిపాల ముకుందా మురారీ
[10/04, 15:04] Durgamadhuri1: దేహము పైన మోహము శూన్యం
[10/04, 15:07] Durgamadhuri1: ధేనువు వెంట నువ్వు తిరిగేవు అంటా
వ్రేపల్లె అంతా గోపాల సిరులేను అంతా
సహస్రాక్షుడైనా నీకు సరి రాడు కాదే
సమరాన సైతం ఇది చాటేవు నీవూ
[10/04, 15:15] Durgamadhuri1: వెన్నను మదినీ దోచేటి నీవు
వెన్నెల ముదమును చూపెట్టి నావూ



బృందావనానికి ఈ అందం ఎక్కడిది
భక్తుల బ్రోచే కృష్ణునితో బంధంతోడిది
సెలయేరూ సిరిమల్లె శశి వెన్నెల
తరుశాఖలు తరుణీమణి తరగని గని
వర్ణించతలమౌనే నిను కొలిచే
పదసంపదే మాకు సదా వరమగునే
వాణీశుడు వేయి పడగల నాగేశుడు
పలుకగలరే నీ ప్రేమ ప్రతిభ గూర్చి


విరించికే పితరుడవో నీవు
విమలాపతి సహచరుడివో
వీణాధారుని గానామృత గమ్యానివో నీవు
విరజా తీరస్థ వాసుడివో వైకుంఠ నిలయా
వేణుగానలోలా నీ పాటతో మా మంది మెరయా
వెన్నెలలోనా విహరించే విలాసమే నీదయా
వన్నెలు చిందే చిన్నదానను మురిపించే రసహృదయా
వేడిన వెంటనే వెతలను తీర్చే కరుణా వరద వయా
వేడుకనున్నా విన్నావంటే మా విలాపమునూ
విన్నావంటే వెంటనే లేచీ వేగిరమే వచ్చెదవూ మా
వేదనలన్నీ నీ వేటుతో తీసే మా వేలుపువీవూ
వేదము గానీ వేయి పడగల శేషుడు కానీ
వర్ణించగలరే నీ వెలుగుల చరితనూ  ఓ
వేదాద్రి వాసా వేంకటేశా వైనతేయారోహా
విరోధి మర్దన విను మా మనవి వింధ్యాద్రి వాసిని భ్రాతా
విజయము విషయము విద్యా వినయము ఒసగుము విడువక మాకు సతతము దేవా స్తోత్రము చేసెదమూ మి
విపంచి నాదము వినోద కేళియ రూపము ఏదైనా
వినుతించెదమో నిన్ను వివరించెదము నీ గాధలే
వేంచేయి మా హృది గదిలోకీ వేరు చేయకు మమ్మూ

మురుగేశా మయూర‌ వాహన
మానస సోదర మాతృకల తనయా
మాననీయా మము దయ చూడవయా
మా కష్టముల బాపుమయా
మహేశ జ్ఞాన బోధకా మయూఖ సోదర
మహి మండలమున ఉదయించిన
మహామహిమాన్విత దేవా
మము దీవించుమా కరుణావరదా

భద్రమొనర్చే బలరామకృష్ణులు
భయములు దీరుచును ఈ
భ్రమరాంబ సహోదరులు
భక్తులను బ్రోచే ప్రసన్న వదనులు

నల్లనయ్య వాడు అల్లనల్లన
పిల్లనగ్రోవిని ఊదుతాడు
చల్లనయ్యగా ఉడిపిలోన ఉన్నాడు
మెల్లమెల్లగా అందరి మదినీ దోచుతాడు

పత్రం పుష్పం ఫలం తోయం
ఏమి పెట్టగలను నీకు నైవేద్యం
ఓ శిఖి పించ మౌళీ శ్రీ హరీ
సమస్తమూ నీ ఆధీనమే కదా!


స్వామి సదా రక్షింతురు మనను
స్మరణయొకటె కావలిసినది
సిరికీ భువికీ పతియై ఆతండు
సంతానమైన మనను కాచుచుండును

చల్లని వెన్నెల పరవగ
మెల్లగ పవనము వీచగా
పిల్లన గ్రోవిని ఊదుచు
అల్లరి చేసెడి కన్నయ
అలనల్లన కానవచ్చే
మదిని గిల్లుచు దోబూచులాడె
మరి యిల్లు జేరడె సందియ వేళకు
గోపెమ్మ చేయు అందియ నాట్యము జూడగ