పద్యము కూర్చవలసిన భావాలు

ఓంకార పంజర శుకీం...
రమ్య'కపర్దినీం'

దుర్గ శతకంలో అష్ట ఆయుధాలు

తప్పులు ఎన్నక దిద్ది మేము రక్షించమ్మా

కృష్ణ పరమాత్మ, పనీ, ఫలితం, భావం అన్నీ నీవే



Krsnaa, u r not just the supreme but u r everything పండిత పామర మేలు కీడు భేదము మాకే కానీ మీకు కాదు కదా!

స్థూలమున నున్న నీకు మావి సూక్ష్మ విషయాలు, లెక్క కాదు; నీవు సూక్ష్మ మైతే ఇక యంతకన్నా సూక్ష్మ ము కనుక ఇది అసలు విషయమే కాదు

భక్తులలో అగ్రగణ్యుడు కాదు, భగవంతుడు కేవలం హనుమంతుడు

మోక్షమును స్వీకరించగల శక్తి మాకు ఉన్నదా తల్లీ! నిజముగా నీ లోకము మేమెరుగుదుమా! మా యందు ఈ శక్తీ, చైతన్యము కూడా నీవే కాదా!? మాకు ఈ సమర్థత ఉంటే అది నీ అనుగ్రహమే కాదా!

గ్రహములరన్నింటిలోకీ యుత్తమమైన గ్రహం నీ అనుగ్రహమే కాదా తల్లీ

దుర్గమ్మా! మాయ పొరలు మోసిన మాకు మా బిడ్డలకూ సిసలు మాతవు నీవే కదమ్మా!




హనుమా! నీవు భక్తుడవో అగ్రగణ్యుడవో కాదు భగవంతుడవు. ఇంకెవరికీ లేదు కదా ఈ ఘనత! పంచభూతములు యందూ అష్టదిక్పాలకులు యందూ నీవొక్కడివే పేరొందిన తనయుడవు

అయ్యా అంజనాసుతా! అమ్మగా మేము ప్రేమను మాత్రమే ఇవ్వగలము కానీ అండగా నీవు రక్షణ ఇస్తావన్నదే కదా మా ధైర్యం, భరోసా! పిల్లల పట్ల మా ఇతర చర్యల్లో లోపాలు రాజీలూ ఉండవచ్చుననే మో కానీ వారికై మేము మిమ్మల్ని ఆర్తితో పిలవటంలో మాత్రం అద్వితీయమయ్యా

ఆమె మీనాక్షి, అన్నయ్య మత్స్య అవతారుడు, అంటే ఆమె కన్నుల లో లోన్నయ్య! 

ఆమె సరసిరుహాక్షి, ఆయన నీరజనాభుడు అంటే ఆమె కన్నులలో భర్త 

గజరాజు అడిగాడని పొట్టలో దూరాడొకడూ

గజరాజుని ముఖం మీద పెట్టుకున్నాడొకడు

గజరాజుకై మకరిని దనిమాడొకడు ఆతడు గరుడుని ఎక్కుతాడు ఆ గరుడుని తమ్మడొకని సారథి

గజములనటునిటు నిలబెట్టుకొన్నదొక రాణి

ఈ రాణి గుడ్లగూబ నెక్కినదట

ఈ రాణి కోడలు హంస నెక్కిందట

సింహమెక్కినదొకరాణి నందినెక్కాడామె భర్త

పులి మీదెక్కాడొకాయన నల్ల బట్టలు వేసుకుని

ఎలుకను చంపకుండ ఎక్కి కూర్చొననె నొకడు!

నెమలినెక్కనాతని యనూజుడూ

కాకి మీద ఎక్కాడో గ్రహమయ్య

చేప, కూర్మ, వరాహ నృసింహుడొకడు

ఉడుతను తల నిమిరాడొకడు

నెమలి పింఛము నెత్తికెత్తుకున్నాడొకడు

పశువుల పైనేనా పాశం అంటే 

తపము చేసిన మార్కండేయునికీ

యుద్ధమున సాయము చేసిన విభీషణునికీ, సుగ్రీవునికీ అభయమున్నది కదా!

మేమేమీ చేయలేమనా మా పై ఈ చులకనా!