28. గగన సీమలదురు గర్జన నీది వినిన!
గాని మౌన యోగి! జ్ఞాని నీవుఁ!
ననువుఁ గాని చోట యసలు పలుకబోవుఁ!
హనుమ! రక్ష నీవె! వినుఁమ మొఱలు
27. మోహమసలు లేక మోక్షమందెడి వీలు
గలిగి యుండి గూడ నిలను గాచి
వెలుగు నింపుటకును వెలసిన కారుణ్య!
హనుమ! రక్ష నీవె! వినుఁమ మొఱలు
26. సంద్రమంత దాటు శక్తి యుండియు గూడ
వినయ గుణముఁ జూపు విజ్ఞత గల
సూక్ష్మబుద్ధి నీది! శోభాయమాన! యో
హనుమ! రక్ష నీవె! వినుఁమ మొఱలు
25. మాత జాడ పట్టి మనసు శాంత పరచి
రామ సేవ జేయు లక్ష్య సిద్ధి
మొదలు పెట్టినావుఁ! పుణ్య చరితుడవో
హనుమ! రక్ష నీవె! వినుఁమ మొఱలు
24. జన్మ జాతి చూడ! చరియించు వనమందు
నీదు వాసమేమొ నిర్మలముఁగ
భక్త హృదయమందు! భగవంతుడవుఁ నీవుఁ!
హనుమ రక్ష నీవె! వినుఁమ మొఱలు
23. పిన్న వయసు లోనె పెను యాపదను దాటి
శాశ్వతముఁగ ధరను శ్వాసనంది
మార్గదర్శకునిగ మాకు నిలచినావుఁ!
హనుమ! రక్ష నీవె! వినుఁమ మొఱలు
22. నాఱసింహ క్షేత్ర నాయకుండవుఁ నీవుఁ
పంచముఖములందు పట్టుకొనుచు
రెండు రూపములను మెండుఁగా దీవించు
హనుమ! రక్ష నీవె! వినుఁమ మొఱలు
21. నీవు తోడు మాకు లేకున్న యో దేవ!
పేర్మి తరిగి పోవుఁ! పెద్ద లోటు!
నిన్ను విడచు తలపు నే చేయలేనయ్య
హనుమ! రక్ష నీవె! వినుఁమ మొఱలు
20. ఒక్క మారు స్వామి! యుర్వి నందునేము
రామ రామ యనిన! లక్ష్య సిద్ధి
పూని! గాచు సులభ మోక్ష ప్రదాత! యో
హనుమ! రక్ష నీవె! వినుఁమ మొఱలు
19. నిన్ను గాంచి మనసు నిలచేను నిత్యంబు!
ధైర్యమంది! దేవ! ధర్మ పోష!
యగ్ని కాల్చనట్టి! యాద్యంత రహితుడ!
హనుమ! రక్ష నీవె! వినుఁమ మొఱలు
18. రామ కథను నడిపి స్వామి భక్తిని చాటి
త్యాగనిరతి యనెడి దారి నడచి
శక్తి యుక్తి తోడ సతతమ్ము మెలిగేటి
హనుమ రక్ష నీవె! వినుఁమ మొఱలు
17. భక్తునిగ మొదలిడి పయనమ్ము! మారుతి!
దేవదేవువై విధిని లిఖించు
బ్రహ్మ పదవి నంది భవిత నిర్మించేవు
హనుమ! రక్ష నీవె! వినుఁమ మొఱలు
16. పుడమి యంత నిండు పున్నమి వలె నీదు
వెలుగు పంచి మాకు వెచ్చనిదగు
నీదు స్పర్శనొసగు నిర్మల మూర్తివి!
హనుమ! రక్ష నీవె! వినుఁమ మొఱలు
15. ఆపదంటు వేళనాదుకొంటివి నన్ను!
భయము మదిని సోకి! పాహి యనక
నేను నిలచి యున్న! నీ దయ నొసగిన
హనుమ రక్ష నీవె! వినుమ మొఱలు
14. మేము మరచి యున్న! స్వామి నీవు యెపుడు
వదలవయ్య మమ్ము! పవన పుత్ర!
ఋజువులెన్నొ గలవు! నిజము నా నమ్మిక!
హనుమ! రక్ష నీవె! వినుఁమ మొఱలు
13. నాటకమ్ము లాడు నయవంచకులు జేరి
బూటకములు జేసి! పూయు విషము
వాని నుండి గాచు వాయునందన! మమ్ము!
హనుమ రక్ష నీవె! వినుమ మొఱలు
12. తెలివి లేదు మాకు! తెలిసి గోతులు దీయు
జనులు చుట్టు నిలచె! జరిగెనయ్య
మోసములు హతవిథి! నీ సమక్షము నిమ్మ!
హనుమ! రక్ష నీవె! వినుమ మొఱలు
11. కనులు గప్పి నిజము కాననీయక దాచి
మాటలాడు వాఱు తూట సమము
వాని చెఱలు దీసి పాలించుమా మమ్ము!
హనుమ! రక్ష నీవె! వినుమ మొఱలు
10. పూర్వ జన్మ పాప పుణ్య గణన లేల
నిన్ను నమ్మినంత నిలుచు గతులు
నిజము లన్ని దెలియు నిందించు వాఱికి
హనుమ! రక్ష నీవె! వినుమ మొఱలు
9. స్వంత కీర్తి కొఱకు వంచించి యింటిని
సాగుచుండువాడుఁ యాగడెపుఁడుఁ
నట్టి వాని చెంత యధమమే బ్రతుకులు
హనుమ! రక్ష నీవె! వినుమ మొఱలు
8. బాలురైన వారిపైననూ లేదయ
జాలి గుణము దుష్ట గాలికెపుడుఁ
నీవు గూడ నిలకు రావు యెటుల యింక
హనుమ! రక్ష నీవె! వినుమ మొఱలు
7. ధర్మ పథము నున్న మర్మము చూపించి
మాయ చేసి తుదకు వేయు కాటు!
నట్టి వాఱి నుంచి ననునిత్యమూ మాకు
హనుమ రక్ష నీవె! వినుమ మొఱలు
6. నింద వేసి జనులు బొందిని దీసి
తృప్తిగ నుండునంట! తృష్ణ దీరి!
ఎదురు నిలచి పొడచు ఎత్తు చూపరు వీరు
హనుమ రక్ష నీవె! వినుమ మొఱలు
1. భయము కలిగెనేని నయముగ దీర్చెడి
దైవమీవు ననుచు దలచుచుంటి
జ్ఞానహీనూ తప్పు గాచి గాపాడవే
హనుమ రక్ష నీవె! వినుఁమ మొఱలు
2. బుద్ధి పూర్వకముగ పొడుచుచుండు జనులు
వాని పట్ల జాలి వలదు వలదు
నమ్మి ముంచు వాని నా చెంత రానీకు
హనుమ రక్ష నీవె! వినుఁమ మొఱలు
3. అండ నీవె గాద! అంజనా పుత్ర! యే
దండ వేయలేను! కొండలైన
పిండి జేయగలవుఁ వేదనల్ బాపూమో
హనుమ రక్ష నీవె! వినుమ మొఱలు
4. ఎంత సహనమైన ఎగిరి పోవును గాద
యింత స్థాయి చిక్కులెదురు యీద
శక్తి లేదు మాకు! యుక్తి నీది యొసగు
హనుమ! రక్ష నీవె! వినుమ మొఱలు
5.
గాయమెంతదైన యాయువు మిగులును
కాయము దరుగు మనసు కష్ట పడిన
తనువు వద్దు యనెడి జనులను గాచుమో
హనుమ రక్ష నీవె! వినుమ మొఱలు
No comments:
Post a Comment