గురువుని గూర్చి

దత్తునిగా దయను పంచితివీ
దక్షిణ మూర్తి గా జ్ఞానం
దిక్కులకెల్లా నిలిపితివీ
మొగలిచెర్లలో మోహమును దరిమితివీ
అప్పాకోతేగా త్రోవను జూపితివీ
అక్కల్ కోట్కర్ నూ తాకితివీ
షిరిడీలోనా నిలిచినా నీవూ
సమతను సర్వత్ర చాటితివీ
ఏకనాధమహరాజచగా వెలసితివీ
ఏకత్వమునూ నిలిపితివీ
రూపములనెన్నో దాల్చిననూ
రాగద్వేషముల నొందకనే
మమ్ముల నీవుద్ధరించితివీ
మిమ్ము మేము తలయుచుచూ
ఎప్పుడూ నడిచే విధముగనూ
దీవించరే సద్గురువులారా

గణనాధా..

వందనమనరే గౌరీ పుత్రుడు గణనాథునికీ

వదనమునుంచే జ్ఞానము పంచే మన ఘన నాథునికీ

వినుమా వినుడీ జయ చరితములూ

వినాయకుని వింత గాధలనూ

వటపత్రమునా వెలసిన తానూ
విమలాపతికీ వివరము తెలిపే
విన్నూత్నమ్మే కదా ఈ కధలూ
విజయమునోసగే విఘ్నేశునివీ

పర్వతరాజూ పౌత్రుండితడూ

పశుపతి స్వామీ పుత్రుండితండూ

పరాశక్తికీ తనయుడు ఇతడూ

పళని వాసునీ సోదరుడితడూ

గజవదనమ్ముతో గుణముల నేర్పే

శుక్లాంబరమ్ముతో శుభములనిచ్చే

విఘ్ననాయకుడు విద్యను ఇచ్చే

సిద్ధి బుద్ధులను సిరులను గూర్చూ

గరికను దెచ్చీ గమనికనిస్తే

గమ్మత్తుగనూ కోర్కెలు దీర్చూ

ఉండ్రాళ్ళు పెట్టీ భక్తిని జూపితే

ఉత్పాతములే తీసివేయునుమా

ద్విముఖుడమ్మా మన పార్వతి తనయా

ద్విజన్ముడమ్మా ఇతడు మృత్యుంజయుడే

దిక్కులనన్నీ తానేలేవాడే

దీనజనులా తాను బ్రోచేవాడే

తల్లి దండ్రులనూ కొలిచిన ఫలమూ

తలదాటెపుడూ పోదూ అనుచూ

తమ్మునితొ గూడి తాను దెలిపేనమ్మా

తగనిది కాదే ఈ జీవిత సత్యం

మూషికాసురునీ మదమణిచిన ఘనుడూ

మాతా మాటకూ తా విలువను ఇచ్చీ

మౌనంగానూ ఆ దనుజుని కాచే

మంగళమనరే ఇంతటి మూర్తికీ

మహిమండలమూ అంతటా తానూ

మణిద్వీప వాసినీ తన తల్లిని గాంచే

మనువును గోరలేదుగా ఆ భావమ్ముతో

ముక్తినీ కోరరే అట్టి స్వామిని గొలువరే

ముప్పది రెండూ అవతారములెత్తీ

జగదంబ కటులా సామ్యము తెలిపే

ప్రతిబింబముగా ఇటులా నిలిచే

పరమాత్మికకూ మరు రూపమే కాదా

వ్రతకధను మనకీ తానందించే

దయతో గాదా మరి ఇది అంతయునూ

ఆ గాధ సైతం తా లిఖియించే

ఆర్తిని ఇటులా మనకందించే

మోదకహస్తుడై మోహము దృంచే

మోక్షమునిస్తూ మనని తా స్పౄశీయించే

మన్నించునుగా మన దోషాలన్నీ

మనమున నిలుపకా ఆ కరుణామూర్తీ

మరువగగలమే ఇంతటి దయనీ

మహనీయమూర్తీ ఇచ్చిన కృపనీ

మలినము సేయకా మన పూజలనూ

మనమందరమూ కలిసే గొలుతుమూ

ఇంతటి వానిని స్తుతియించగలమా

ఇలలో నున్నా అందరమూ కలిసినా

ఇందులో ఎట్టీ దోషములున్నా

ఇక్కట్లు ఇవ్వకా క్షమ జూపేయి స్వామీ

నీ కధలన్నీ గ్రంధములూ దెలిపే

మూడు పురాణములూ నీ కలపంతో నిండే

నీ కీర్తనలూ భువి అంతా ఏగే

చవితిన మేమూ చదివితిమీ వాటినీ

పేరు: మాధురి

కలం పేరు: శేషు

Time Flies

Time Flies and keeps giving the cycle of seasons in its Row

The monsoon, the cool breeze, the birds chirping and to everything I Bow

The heat in the Weather, the sweat in the room, nothing makes me feel Low

Love the mangoes, entertain the Summer Vacation I really Bow



Feelings of mine on Summer are like the tides of an Ocean

Because the excitement keeps raising and falling amidst of Summer's different notion

Colourful and Fragrance filling Flowers still blossom after Spring

Gives Happiness filled moments to my heart with a flying Wing

Ad-hoc

In response to PVR Gopinath poem on Aasaa in humans


Aa Yamudayinaa samaadarinchade! Ahaa emi seppitiri!
Satyamamadiye Sajjanula maata
Vaastavammu vidhyaadhanula vaakku
Nikkamegaa Nippu vanti paluku
Kaadanuta ledu gaa itti Subhaashitham

కథలు కవితలు కలమున కొరకే కానీ
కలతలు, కొరతలు కడిగేందుకు కాదు
కడుపు  నింపవుఇవికూడు బెట్టవు నివి
కలిమి జేర్చదు నిది కూడజేయదు నిధి

పిల్లల ఆకలి సైతం దీర్చవె పసికూన పకాసులు రాల్చదె కాస్తైనా పస్తులన్నవి ఆపవే పొరపాటున పిచ్చి వ్రాతలు కాక మరి ఏమిటీ కనకధారస్తవమ్ముతొ కొలువలేను కమలదళమ్ములంటి నయనమ్ముల జూడగలేను కరుణ రసమయీ నిన్ను కీర్తించలేను కినుక వహించక మమ్ము కాపాడరావా

[25/07, 10:03]

కామితములీయవే కాంచీపుర వాహసినీ
కారుణ్యమొసగవె కాంసోస్మిత ప్రాకార నిలయా
కాపాడుతుండవ కాలపు కాటునుంచీ
కైవల్య మీయవె కనకవర్రమడగనూ

[25/07, 10:04]

 మూసిన రెప్పల మాటున
మునిగిన నీటిలొ పాపల
మోదమొ ఖేదమొ తెలియును
ముఖమే కదా మనసుకు అద్దము

[25/07, 10:06]

కన్నతల్లి తరమగలదు కాసులు లేవని
పుడమి మాత్రం పడవేయగలదా నన్ను పనికిరావని!!
ఎచట కేగిన మోయవలసింది తానే కదా
పేగు తెంచిన తల్లికి ఉన్న సౌఖ్యం లేదు కదా!!


ప్రపంచ తెలుగు మహాసభలు 4వ సారి విజయవాడ లో జరుగుతుండగా హాజరైన నజ్మా ఫేస్బుక్ వాల్లో నా కవిత

ఎల్ల నృపులు గొలువ ఎల్లపుడూ నర్తనములు సేయ
పద్యములు గల బాస గద్యములు గొలువు భాష
గోదారమ్మ వెంట సాగి గోమాత వోలె సాధు భాష
గోరుముద్దల బాస గోరువెచ్చని స్పర్శ

సమస్యాపూరణములు, సామెతలు స్వరలతలు
స్వర్ణసమాన జాతీయములు వరణశోభాతమైన అచ్చు హల్లుల
సోయగములు పొదిగిన భాష సొంపైన భాష
సోయగాల భాష సోమరితనాన్ని తురిమి వేయుభాష
స్ఫూర్తి నిచ్చు సూర్యుడినీ చల్లని సోముడిని
తలపింపు భాష తలమానికమైన భాష

వందనాలివిగో మా వర్ణనలందుకో
చందనమ్మిదిగో మా అభినందనాలందుకో

ప్రపంచంలో ప్రతి వారినీ "పిలిచేందుకు" ఉండేదే "నామము". అందుకే భాషాభాగాల లోనూ ఈ పేరుకే ప్రథమ స్థానము. కానీ ఈ "పేరును" ప్రత్యేకంగా నిలబెట్టుకోవాలన్న ఆరాటంలో మన ఆలోచనా సరళి పై నేను ఓ మాట చెప్పాలనిపించి వ్రాస్తున్నాను.

"ప్రపంచంలో తమకు పేరు పెట్టే వారు లేక కొంత మందీ, పెట్టుకున్న పేరును పెట్టి పిలిచే ఆత్మీయులు లేక కొంత మందీ బాధ పడుతుంటారు.

మనం, మనకి ఉన్న పేరు నౘ్చలేదనే ౘోటనే ఆగిపోయాము‌.

మన లోనే కొంతమంది, తమకు పేరు రావటం కోసం తహతహ లాడుతుంటారు. విజయమనేది మన దారిలోకి తనంతట తానుగా మనం ప్రయాణం చేస్తున్నప్పుడు వస్తుంది. కానీ ఈ పేరు కోసం అని ఆరాట పడటం బహు విచిత్రం గా ఉంటుంది.

కోకిలమ్మ పాట తీయనిదీ, గులాబి అందమైనదీ అంటాము కానీ, వాటికి పేర్లు పెట్టి నిర్వచించమే.

పేరు ఉన్న తక్షకుడిని, లోక శ్రేయానికై పాటు పడిన ఆదిశేషుని, వాసుకినీ తలౘుకుంటే మాత్రం, భయపడకుండా ఉంటామా?

మఱెందుకు మన పేరు మీదే మనకీ మమత! తనువే శాశ్వతం కాదని తెలిసీ, పేరు కోసం ఎందుకీ వెంపర్లాట?

శ్రీ దేవీ స్తుతి

భక్తి కలిగితె పూజరా భుక్తి కొరకు కాదుగా
శక్తి కొలది అర్చనా ముక్తి పేరుతో వలయునా
మోహమేల మోక్షంపై మౌనమొక్కటె సాధనోయ్
మదము మది మనది కాదోయ్
మాధవా వినుమా మా ప్రార్థన
మత్సరము వదలలేము మంత్రము చదవలేము
మాటను విడువలేము
మీపై ధ్యాసను నిలుపలేము
మొక్కుబడి దీర్పగలేము
మీ మూర్తిని సైతం కొలువలేము
మిమ్ము దయ నడగక నుండలేము

పేగు తెంచిన తల్లికే అమ్మవమ్మ
పేర్మి తోడ మమ్ము సదా జూడవమ్మ
పేదలమనవు నీవు నెపుడు దరమవమ్మ
పేచీలు మేము జూపీన ఓర్చు దుర్గమ్మ
పెనవేసుకున్న బంధం నీతో మాది పెద్దమ్మ
పేరు పేరునా గూర్చి నిను అర్చించ ప్రయత్నింతునమ్మ
పేర్చి నీదు నామములు లెక్కించలేమమ్మ
ప్రేరణ నిచ్చి నీ వైపుకు మమ్ము నడుపమ్మ
పెట్టలేదనీ సొమ్ములు మరి అలుగకమ్మ

కలదె సంపద నీ యందు ధ్యాస కంటె
కలిమి బలిమి అంతయు నీవే కదా
కూరిమి పేరిమి నీ నుంచి వచ్చినదే కాదా
కరుణ జూపు నీవుండగా నాకేల కలత

త్రైలోక్య జననీ త్రిభువన పాలినీ
త్రయామయీం పదార్చితా తాంబూల చర్వణ చర్వితా
తామశ నాశక దేవిగా తీక్షణ దృక్కుల దీవెన
తమసములొందే మాకొసగుమా
తొలగించుమా మా ఆపదలు
తరమకుమా మమ్ము తప్పులున్నవని
తరుణివిగా నీకు ఇది తప్పదుగా
తుమ్మెదలు వాలు శుభ మోము నీదీ
తేనెలు గారు తీపి పలుకులు నీవీ
తోయజాక్షీ నీకిదె మా వందనం

శ్రీ మాత్రే నమః

నీదు చరణములే శరణము
నీ గాధలే చేతుము శ్రవణము
నిను వదిలితే మాకు అంతటా రణమే
మనమున అది మేమగా మాన్పలేని వాతావరణము
నిను తలచితేనే అగును సకలము పూర్ణము
నిను కొలిచినదె ఉత్తమ పురాణము
నిను అనుసరించి ఏ కదా పాడును ఆ వాణీ
నిను ఏకధాటిగా కొలుచును కదా రంగనాథుని రాణీ
అతివల మూలమైన ఓ తరుణీ
నిఖిల లోక కళ్యాణీ
నీలకంఠుని శ్రీ రమణీ
నీరజనాభుని శసహోదరీ
భువనములకెల్లా భవానీ
బ్రోవుమమ్మా మమ్ములనూ

వాణీ రమా సేవితా
వారాహీ నామధేయితా
వామాంకా నివాసితా
వసుంధరా పూజితా
కదనరంగాపరాజితా
కామితార్థ ప్రదాయితా
కాణిపాకుని మాతృకా
కాంచీపుర నాయికా
వందనమ్ములు తరుణీమణీ
వర్చస్సు కల సాకార రూపిణీ
వదనమ్మున చెదరని దరహాసినీ
సదా సుమధుర భాషిణీ

చిదానంద గుణ భాసినీ
చిన్ముద్రాలంకత సంధాయినీ
సదా చిద్విలాసినీ
చంద్రశేఖర భామిని

చీనాంబరధర ధారిణీ
చింతా ప్రశమన వరప్రదాయినీ
చతుర్భుజ రూపిణీ
చాముండా ఆశ్రిత రక్షకీ

చుక్కల మధ్యన తారకలా
చీకటి చీల్చే నాయకీ
చిక్కులు దీర్చే దయామయి
చింతామణికీ మూలమూ

చిత్తశుద్ధి కలుగజేయవ మాకు
చందనమంటి చల్లదనమీయవే
చైతన్యమును దొలగనీయక మమ్ము
చైత్ర కోయిలల్లె నిన్ను గొలువనిమ్ము




శ్రీ కంచి కామాక్షి:
---------------------


కంచిలోన వెలసీనావు మాకు
కవచమై సదా నిలచీనావూ
కనకవర్షమును కురిపించీనావు
కరుణామృతమును చిలికీనావు
కమనీయ వదనవు కమల నయనవు
కైలాస వాసినివి కైవల్యదాయినివి
కైమోడ్పులందుకో మా కైదండలివిగో మా
కై నీవు తరలిరా మా క్షేమ భారము మోరవా

శ్రీ శాకాంబరీ

మంగళమనరే మన శారదాంబికకూ
జయ వందనమనరే మన శాకంబరికీ

శుభములనొసగే మన శార్వరీ దేవికీ
శ్రీ కరమైన ఆ శార్ంగుని సోదరికీ ||మంగళ||

శీతల శిఖరానా శిశిరములాగా
శ్రీ కంఠుని ఆ శైలజా దేవికీ ||మంగళ||


శేషుడు, శశినీ మోసిన వానితో
శ్రేయములిస్తూ దీవించే దేవికీ ||మంగళ||

శ్వేతవస్త్రముతో జ్ఞానం పంచే తల్లికీ
శరణని వస్తే కరుణించే తల్లికీ ||మంగళ||


శ్రీ రంగపురమున వెలసిన దేవికీ
శీఘ్ర ఫలముల నొసగే రాజరాజేశ్వరికీ ||మంగళ||

స్థిరముగ నిలిచే సిద్ధులనొసగే
సిరులను పంచే సాగరపుత్రికీ  ||మంగళ||