Ad-hoc

In response to PVR Gopinath poem on Aasaa in humans


Aa Yamudayinaa samaadarinchade! Ahaa emi seppitiri!
Satyamamadiye Sajjanula maata
Vaastavammu vidhyaadhanula vaakku
Nikkamegaa Nippu vanti paluku
Kaadanuta ledu gaa itti Subhaashitham

కథలు కవితలు కలమున కొరకే కానీ
కలతలు, కొరతలు కడిగేందుకు కాదు
కడుపు  నింపవుఇవికూడు బెట్టవు నివి
కలిమి జేర్చదు నిది కూడజేయదు నిధి

పిల్లల ఆకలి సైతం దీర్చవె పసికూన పకాసులు రాల్చదె కాస్తైనా పస్తులన్నవి ఆపవే పొరపాటున పిచ్చి వ్రాతలు కాక మరి ఏమిటీ కనకధారస్తవమ్ముతొ కొలువలేను కమలదళమ్ములంటి నయనమ్ముల జూడగలేను కరుణ రసమయీ నిన్ను కీర్తించలేను కినుక వహించక మమ్ము కాపాడరావా

[25/07, 10:03]

కామితములీయవే కాంచీపుర వాహసినీ
కారుణ్యమొసగవె కాంసోస్మిత ప్రాకార నిలయా
కాపాడుతుండవ కాలపు కాటునుంచీ
కైవల్య మీయవె కనకవర్రమడగనూ

[25/07, 10:04]

 మూసిన రెప్పల మాటున
మునిగిన నీటిలొ పాపల
మోదమొ ఖేదమొ తెలియును
ముఖమే కదా మనసుకు అద్దము

[25/07, 10:06]

కన్నతల్లి తరమగలదు కాసులు లేవని
పుడమి మాత్రం పడవేయగలదా నన్ను పనికిరావని!!
ఎచట కేగిన మోయవలసింది తానే కదా
పేగు తెంచిన తల్లికి ఉన్న సౌఖ్యం లేదు కదా!!


ప్రపంచ తెలుగు మహాసభలు 4వ సారి విజయవాడ లో జరుగుతుండగా హాజరైన నజ్మా ఫేస్బుక్ వాల్లో నా కవిత

ఎల్ల నృపులు గొలువ ఎల్లపుడూ నర్తనములు సేయ
పద్యములు గల బాస గద్యములు గొలువు భాష
గోదారమ్మ వెంట సాగి గోమాత వోలె సాధు భాష
గోరుముద్దల బాస గోరువెచ్చని స్పర్శ

సమస్యాపూరణములు, సామెతలు స్వరలతలు
స్వర్ణసమాన జాతీయములు వరణశోభాతమైన అచ్చు హల్లుల
సోయగములు పొదిగిన భాష సొంపైన భాష
సోయగాల భాష సోమరితనాన్ని తురిమి వేయుభాష
స్ఫూర్తి నిచ్చు సూర్యుడినీ చల్లని సోముడిని
తలపింపు భాష తలమానికమైన భాష

వందనాలివిగో మా వర్ణనలందుకో
చందనమ్మిదిగో మా అభినందనాలందుకో

ప్రపంచంలో ప్రతి వారినీ "పిలిచేందుకు" ఉండేదే "నామము". అందుకే భాషాభాగాల లోనూ ఈ పేరుకే ప్రథమ స్థానము. కానీ ఈ "పేరును" ప్రత్యేకంగా నిలబెట్టుకోవాలన్న ఆరాటంలో మన ఆలోచనా సరళి పై నేను ఓ మాట చెప్పాలనిపించి వ్రాస్తున్నాను.

"ప్రపంచంలో తమకు పేరు పెట్టే వారు లేక కొంత మందీ, పెట్టుకున్న పేరును పెట్టి పిలిచే ఆత్మీయులు లేక కొంత మందీ బాధ పడుతుంటారు.

మనం, మనకి ఉన్న పేరు నౘ్చలేదనే ౘోటనే ఆగిపోయాము‌.

మన లోనే కొంతమంది, తమకు పేరు రావటం కోసం తహతహ లాడుతుంటారు. విజయమనేది మన దారిలోకి తనంతట తానుగా మనం ప్రయాణం చేస్తున్నప్పుడు వస్తుంది. కానీ ఈ పేరు కోసం అని ఆరాట పడటం బహు విచిత్రం గా ఉంటుంది.

కోకిలమ్మ పాట తీయనిదీ, గులాబి అందమైనదీ అంటాము కానీ, వాటికి పేర్లు పెట్టి నిర్వచించమే.

పేరు ఉన్న తక్షకుడిని, లోక శ్రేయానికై పాటు పడిన ఆదిశేషుని, వాసుకినీ తలౘుకుంటే మాత్రం, భయపడకుండా ఉంటామా?

మఱెందుకు మన పేరు మీదే మనకీ మమత! తనువే శాశ్వతం కాదని తెలిసీ, పేరు కోసం ఎందుకీ వెంపర్లాట?