కరోన రక్కసిని దరిమి కాపాడుమయా
సురముని వందిత దేవర
పరమదయాకర! నృసింహ! పన్నగ శయనా
వదలకుండ దిన్న వహ్వ యనుచు
పసిమి ఛాయనుండు బంగరంపు సొబగు
స్వస్థతిచ్చు నిజము సతము మనకు
మోక్ష పథము; ధ్యానింపరే ముదిత లార
మర్త్య జన్మయుండదిక పై మంగళంబు
లిచ్చు జనని నీడన విహరించెదమిక
సురవందితగా తనచూపులతో
వరమిచ్చెడియా మధుబాలకునే
కరమోడ్తుసదా గజగామినికే
మేలుని గూర్చెడి ధర్మపురాధిపు మిన్నగు భాగ్యము నిమ్మని వేడెద
తాళని బాధను దీర్పెడి సింగము తండ్రగు భాగ్యము నిమ్మని వేడెద
వేలిని పట్టుకు ముందుకు రమ్మని బిల్చెడి భాగ్యము నిమ్మని వేడెద
లాగుచుండె సురులు రాగ వెంట
బాగ నొక్కి పట్టి వాసుకిని! యపుడు
లాస్యమాడు పడతి రంభ వెడలె!
సేవలు జేసెద చిన్మయ రూపుకు సేమము నిచ్చెడి శ్రీహరి యే
దీవెన లందలి తేజము నందెద దీక్షగ గొల్చెద దేవుడినే
గోవుల పాలుని! గోటిన! ధాటిగ కొండను నిల్పిన కుబ్జ పతిన్
దీనుల బ్రోచెడి తీయని పల్కుల దేవత బాధను దీర్చుననీ
మేనక పుత్రిని మీనుని యన్నల మిన్నగు తల్లిని మేదిని నే
గానము జేసెద కామిత దాయిని కష్టము బాపెడి గౌరిని నే
పొందుటకు పయోగమనుచుపొందుఁ గోరు
నిత్య నూతనమాక్స్ఫర్డ్కునింగి హద్దు
క్రొత్త పదము జేర్చుటలోనకుంటు వడదు
కోరఁ లేము మనము కొద్దిగైన
యింతి పనుల జూడ యింతింత గాదయా
కొలిచినంత కొలది యలసి పోవు
బాల! దిగులు చెంద వలదు నీవు
కలత వల్ల నేమి కలుగు కరుగు శక్తి
కుదుట పడుము తల్లి! కోమలాంగి
డేల యన పాత్రలన్ని తా నేల తోమి
గడుగ వలెనని జూపించె గడుసు దనము
పత్ని లక్ష్మికి శ్రీహరి! బాగు బాగు
తాండవమ్ము సేయు తా విభుండు
జనుల కొఱకు రాడు సత్యవాక్కు గనుమ
దీన బంధు గాడు త్రిపుర హరుఁడు
యని యడుఁగ కపర్ధి! యంట్లు గడుఁగు
బాధ లేలన పడవలెనని హిమగిరి
నందు యుంటి ననెను! నయము గాను
బిల్వ పూజ్య! మాకై నీవు వేగ రావ
గరళ కంఠుడ వను మాట కల్పనేమొ
యని తలచవలయు నిక హే యాది పురుష
గండము లేవియు నీదరి జేరవుగావున శంభుని గొల్వరె నిత్యము
పాండవ మధ్యముడెన్నియొ పొందెనుపాశుపతాస్త్రము గూడను; మేదిని
భాండము నంతయు గాచెడి శంభునిపాడుచు స్తోత్రము జేయరె! నిత్యము
దంపి జూడ వలెను తరుణులంత
పప్పు దెచ్చి రుబ్బ వడల పిండి యగును
పచ్చి మిఱప యేమొ పచ్చడాయె
పద్య రచన యందు వలయు ప్రతిభ పెంచు
రీతి మార్గ దర్శకమును ప్రీతి తోడ
పంచు గురువగు మీకిత్తు ప్రణతులమ్మ
కనుక పలుక దెపుడు కఠిన వాక్కు
యుల్లి పాయ సేయు యుపకారముర! కన్ను
తుడిచి మేలొనర్చు తొలచు దుమ్ము
కాలమేల యింత కఠినమాయె
మరలి రావు !యిట్టి మధుర క్షణములిక
కర్మ ఫలములివిక కలత వలదు
యాజ్యము పోయగ కైకకు నీవుగ హర్షము పంచుట కోసము రాజగు
భోజ్యము త్యాగము జేసిన వాడిగ పూజ్యుడ వైతివి లోకుల దేవర!
యాజ్యము కోసము బంగరు బొమ్మను యాలిగ నిల్పిన నీకిదె మ్రొక్కెద
పట్టిన పట్టును వీడక యాత్మలు బంధము మధ్యన వేగుచు యుండును
వట్టిది లోకము మాయయు భ్రాంతియు వద్దని వేడెద నిన్నని నేనిట
మట్టపలీశుడ బ్రోవుమ నిత్యము మమ్మిట నిర్వృతి నీయుమ దేవర
దుఃఖ పెట్టిన వారగు దోషులెల్ల
వదలబోదు విధియెపుడు! పట్టుకొనును
గనుక వైర గుణము మాని ఘనముగుండు
కర్మ ఫలము బాపి కరుణ జూప
వేడు కొంటి మయ్య వినతి వినుమ దేవ!
జాగు సేయకుండ జయము నిమ్మ
దండ అనే పదము నాలుగు మార్లుపయోగించి పద్యము
దండయు నీవైన రామ! దాశరథీ! కో
దండము కరాబ్జ సొబగుల
దండనలంకరణ సేతు తాటకి నాశా
ఇతర పద్యములు
ఘనకీర్తి కొఱకు కపర్థి గరళము మ్రింగెన్
జన సేమముకై కాదట
మన రక్షణ సేయడెపుడు మహితాత్మ
లక్ష్మణాగ్రజ! హరి! లవకుశ పిత!
జానకీశ! సతము జగదోద్ధరణ సేయు
శక్తి యుక్తి రక్ష సర్వమీవె
సూర్య | సూర్య | సూర్య | ఇంద్ర | ఇంద్ర | |
U | | U | | U | | U U | | U U | | |
స న్ను | తిం తు | ని న్ను | స ర్వే శ్వ | రీ మ మ్ము | |
సూర్య | సూర్య | సూర్య | సూర్య | సూర్య | |
U | | | | | | U | | U | | | | | | |
నా దు | కొ న గ | రా వ | యం బ | జ న ని | |
సూర్య | సూర్య | సూర్య | ఇంద్ర | ఇంద్ర | |
| | | | U | | U | | | | | | | | | | | | |
స త ము | వీ డ | నీ దు | చ ర ణ క | మ ల ము లు | |
సూర్య | సూర్య | సూర్య | సూర్య | సూర్య | |
U | | U | | | | | | | | | | U | | |
త ల్లి | భ క్త | సు ల భ | ద య ను | జూ పు |
సూర్య | సూర్య | సూర్య | ఇంద్ర | ఇంద్ర | |
U | | U | | U | | U | | | | | U | | |
ఓ డి | పో తి | న య్య | నో రి మి | క ర వా యె | |
సూర్య | సూర్య | సూర్య | సూర్య | సూర్య | |
U | | U | | | | | | U | | U | | |
చే వ | లే దు | ప ను లుఁ | జే య | లే ను | |
సూర్య | సూర్య | సూర్య | ఇంద్ర | ఇంద్ర | |
U | | U | | U | | U | U | | | U | | |
స న్న | గి ల్లి | పో యె | శ క్తి నీ | ఱ స మొ చ్చె | |
సూర్య | సూర్య | సూర్య | సూర్య | సూర్య | |
| | | | U | | | | | | | | | | U | | |
నె టు ల | సా గు | బ తు కు | యె ఱుఁ క | లే దు |
జ్యేష్ఠ రూపమైన సిరికి యక్క
బయలి వెడలు నంట బయటికి వెంటనే
దుమ్ము ధూళి నిలవదు నిజము గద
గంగమ్మ పై మకుటముతో
విశ్వమంతయు గంగగ వెలసినావు
వేణియగ దిక్కులను పాఱు వేల్పువమ్మ
వందనమ్ములు నీకివే పాప నాశి! !
గాని విశ్వ శాంతి కొఱకు కలము కదిపి
వ్రాసెడి రచనన వినూత్న పద్ధతినను
సమరమును మాని కురురాజు శాంతిఁ గోరె
తిరుపతి పదము న్యస్తాక్షరి
రుణపడి జనులిట దలతురు మరి విడరు
పక్కి వాహనా! కారుణ్య వరద! శ్రీప
తి! మనమున నిలిపెదరయ తిరుమలపతి
సిరులను గురిపించెడి హరి! శ్రీనివాస
పరి పరి విధముల నుతింతు భక్త సులభ
యడిగితి నయ నీ రక్షణ నంబుజాక్ష
తాను వేసికొనెను తరుణి మొదట
దర్పణమున జూడ దర్శన మిచ్చెను
స్వామి బింబమల్లె! చక్కగాను
ఆటవెలది
నీరు లేని బ్రతుకు నిలుచునె ధరణిన
జలము నిండు కున్న జయముఁ చెదురు
సలిలమవసరమయ జంతు జాలమునకు
మ్రింగ హక్కు పడమిని మనకే
దత్తపది:
కదనమందు దాడి గాదయ దోషము
పాడి సేయుటందు వలదు భయము
వేడి కోలు యేల భీరువు గాకుమ!
మహిని చెఱఁచు వాని మాడనిమ్మ!
పాడి= న్యాయము అని ఆంధ్రభారతి లో చూశాను.
దత్తపదికి నా ఆటవెలది పూరణ ప్రయత్నము, గురువులు, పెద్దలు దోషములున్న మన్నించి తెలుప ప్రార్థన
[25/03, 22:48] Durga Madhuri:
హరీ నిన్ను నిత్యంబు యర్చించ భాగ్యంబు
వరంబీయవా మాకు పద్మాక్ష! వైకుంఠ
పురాధీశ! మాకిమ్మ! మోక్షంబు! మాదేవ!
ధరానాథ! కారుణ్య ధామా! సతీ భ్రాత!
కంద వృత్తము గురువర్యా
[25/03, 22:50] Thompella Bala Subramanyam
Acharya:
భుజంగ ప్రయాత్తము
హరీ నిన్ను నిత్యంబు నర్పించు భాగ్యంపు
వరంబీయవా మాకు పద్మాక్ష! వైకుంఠ
పురాధీశ! మాకిమ్మ! మోక్షంబు! మాదేవ!
ధరానాథ! కారుణ్య ధామా! సతీ భ్రాత!
గ్రీష్మ తాపము మొదలాయె గాడ్పు వీచె
యంబుధిని నిలిపిన రామ యాదు కొనుమ!
జలము లేక జీవము లెండె శరము దీసి
కడలి గొట్టి తీపి పయఁము పంచుమిలను
డిండిమ వృత్తము
ఆటవెలది
తేనె లొలుకు భాష తెనుగు భాష జనులా
తేనె చిందు ఘనత తెనుగు దేను
తేనె తీపి పొందు తెనుగు వలన గాదె
తేనె పలుకు లన్న తెనుగు పనుకె
[01/04, 18:54] Durga Madhuri:
మాయ లోన పడెను మాధవ పౌత్రుఁడు
రూపు మారి పోయి రోదనొందె;
కుండమందు మునిగి గోల్పోయినది పొందె
యహము శిక్ష వేయు నణగ దొక్కు
[01/04, 18:59] Durga Madhuri:
మాయ కారణంబు మహతి ధారునికిట
యహము తోటి వచ్చె నంతరంబు
నేను యన్న భావనెంత ననర్థమో
నెఱిగి మసలుకొనుటట నెంత మేలు!
కేవలం "న" తో పద్యము
నా నే నిన్న; నిను నన్న నని నే నేనే
నా నిను నన్నని నీనను
నీ నేనననీ ననునిను నేనననీ నా
సప్త స్వరాలతో క్రింది కందము
పానము సేసెదను నేను పామరుఁ నైనన్
మానని పాపము నాదని
రానని మారామమొద్దు! రామా రామా
స్వర కందం
పానము సేసెదను నేను పామరుఁ నైనన్
మానని పాపము నాదని
రానని మారామమొద్దు !రామా రమ్మా
నేమి సేయుచుండెనని దానికి బదులుగ
పెట్టె సర్దుచుంటినని చెప్పెను యశోద
ఐన యందునేమున్నదో యనెను తాను
తల్లి యాజ్ఞ జేసె నిక కదలి వెడలనె
యాడు కొనవలయును గాని యడుగ వలదు
తక్కిన విషయములనిన తాను బెట్టు
జేసె ముద్దుగ చిలిపిగ చిన్ని కృష్ణ
శర్వరీ శివరాత్రి, March 2021, Thursday
[11/03, 11:23] Durga Madhuri:
ఈశ! నీ దివ్య నామమే యెఱుఁక నాకు!
శ్రీ గిరీశ! జగతికి నీ చిరు నగవులె
వెలుగు రేఖ! నీకె శరణు బిల్వ పూజ్య
వెతలు దీర్ప మనవి తండ్రి! వేద పురుష
[11/03, 12:47] Durga Madhuri:
నియమముగ పూజ సల్పుట నేర్వ లేదు
షడ్రుచుల మాను కొనియుండు శక్తి లేదు
చేయ గలిగిన దొక్కటే! చిద్విలాస
నిత్య నామ స్మరణమయ్య నీలకంఠ
[06/03, 21:15] Durga Madhuri:
పసివాని జేసి యందరు
కసిగా నాపై బలికిరి కల్పనలు కధల్
యుసిగొలిపిరి నిను నాపై
మసి పూసిరి జనని! నే యమాయకుని గదా
[06/03, 21:47] Durga Madhuri:
అమ్మో కట్టుట వలదని
సమ్మోహనుడనని వదిలి శాంతించమ్మా
మమ్మేలు జనని! నాపై
నమ్మకమిక వమ్ముగాదు! నళిన నేత్రా
[09/03, 21:20] Durga Madhuri:
రాముని నమ్మిన వారికి నెన్నడు రాదట యోటమి నిక్కము
భామిని సీతకు నాథుఁని గొల్చిన బాధలె యుండవు నెన్నడు
యామని కోయిల పంజర చిల్కయు యార్తిగ బిల్చెడి దైవము తీయని
నామము మారుతి స్వామియె! ధర్మమె నైజము భక్తుల రక్షణ వీడడు
మధ్యలో "భా" ప్రత్యేకత
అష్ట లక్ష్మిగ నిచ్చట యవతరించి
బిడ్డల యభీష్టములు నింక విన్నపములు
దీర్చి శుభములు కలిగించు దీవెనలను
వరము లను యిచ్చు శుభలక్ష్మి! ప్రణతులమ్మ
అచల నిలయే జగమునకు ఆది అంశ
శేష శయనుని సోదరి శైల శీలి
భాను శశి వహ్ని నయనిమా బాధ లెల్ల
దీర్చి దుఃఖములు దరుము దయను దుర్గ
[04/07, 17:57] Durgamadhuri1:
అచల నిలయే జగమునకు ఆది అంశ
శేష శయనుని సోదరి శైల శీలి
భాను శశి వహ్ని నయనిమా బాధ లెల్ల
దయను దనుమాడి కాచుమమ్ము కామాక్షీ
క్రింద వి కంద పద్యములు
ఈ పద్యము శైల వృత్తములో ప్రయత్నం చేశాను కానీ కుదరలేదు
[19/09, 00:30] 9963998955:
శారద దేవీ! కోరెద
ధారగ వ్రాసెడి వరమును! దైవము నీవే
భారతి! యని నీపై నిట
భారము పెట్టుచు నుడివెద పావని! తల్లీ
19/09, 15:12] 9963998955:
సత్యము మారదు నెన్నడు
సత్యము యొక్కటె నిలుచును సతతము దేవా!
సత్యము విలువను నెరుగరె
సత్యము నమ్మిన గలుగును సఖ్యత దేవా
బంధము సృజన కాలేదు
11/09, 12:02] Durgamadhuri1:
తిమిరమందున వెలిగెడి దివ్వె వీవు
తల్లి! నీదు శిరము పైన తాను జేరి
కలువ రేడు మెరుపు పొంది కాంతు లీనె
నిన్ను జూచుటే భాగ్యము నీరజాక్షి
పోటి యొకటి పెట్టి విచిత్ర ముగననిరట
నిజము కానిది చెప్పమని యని వ్రాసె
శూర్పణఖ సాధ్వి లోకైక సుందరాంగి
శ్వాసను మఱఁపించు విరులె శాశ్వత మనిలన్
హాసపు మోమునఁ బూసెడి
వాసన లేనట్టి పువ్వు వాసినిఁ గాంచెన్
బరువులు మోయవలెననెడి స్వార్థపు తలపుల్
వరముగ యడిగిన దుష్టులు
పరమాత్ముని భజన సేయ బాధలె కల్గున్
ప్రమథ గణములు గొలిచిన శివానందకరా
నమములు విద్యకు యొజ్జవు
దమనుల దరుముట కొఱకును దయ సేయుమయా
వెన్న ముద్ద తిందువోయి వేగ చెంత రమ్మయా
సన్నిధీయవేల మాకు శాజ్ఞ్గధారి! శ్రీహరీ
సన్నుతింతునోయు రంగశాయి! దేవ మాధవా
మెతుకు కొరకు యంచు మిగిలె మాట
తిండి తినిన కలుగు తిప్పలు పడతికి
పడతి గతిది గదర పార్వతీశ
అలసి సొలసి యుంటి యంతిమాన
చేరితిపుడు బడుగు జీవి నైతి యడుగు
పడదు యవయవములు పట్టు తప్పె
నార సింహ! నిన్ను నమ్మి నాను
విన్నవించుకుంటి వేదన లన్నియు
గావుమయ్య నన్ను కల్ప తరువ!
తన వారింటికి పతి తన దైవము యనుచున్
ఘనమగు వేడుక నుండియు
మనమున బాధన వగచుచు మరలును మగువే
వంట యింట నిధికి వందనమ్ము
విడువ కుండ నెపుడు వేయవలెను సుమా
యన్ని వంట లందు యమరునివియు
తడబ డు నాదు పల్కుల కు తండ్రి గ దోషము లెన్నవద్దయా
యడుగులు నీదు సన్నిధిని యందుకొనేట్లు వరంబు నీయుమా
కడపటి నాదు ప్రాణము న గానము సేసె ద నిన్ను దైవమా
తడబ డు నాదు పల్కుల కు తండ్రి గ దోషము లెన్నవద్దయా
యడుగులు నీదు సన్నిధిని యందుకొనేట్లు వరంబు నీయుమా
కడపటి నాదు ప్రాణము న గానము సేసె ద నిన్ను దైవమా
కొమ్మ పైన ముచ్చటగవి కూర్చునుండె
పక్కి బోలి తఱిఁ ని! యాహ బాగు బాగు
ప్రకృతి సృష్టి తరచి జూడ పరమ మాయ
పద్యమ్మిదియే గణేశ! ప్రమథా నాథా
హృద్యమగు నీదు గాధలు
నుద్యమముగ సదువుచునిను నుడివెద! ప్రాజ్ఞా
కవనములును కావ్యములను గద్యములను
మంచి వాక్కుతోడ నిలను మసులునట్లు
మమ్ము దీవించ మనవి కమలజ పత్ని
చేయవలెను నేనిక జాగు సేయకుండ
లొట్ట లేయుచు విడువక రొట్టె యిడ్లి
యన్న ములలోకి తిందురు యాహ యనుచు
యుత్తమ పురుష! శస్తాస్త్ర యోధుడవయ!
ధర్మ నిరతికి రూపము త్యాగ గుణము
స్వంతము జగతి నందీవె సౌమ్యుడవయ
దిగులు జెంది వైభవమును తిరిగి పొంద
కాంక్ష పూని యత్నించుట కలిమి కొఱకు
కవుల కల్పన గాదె సాగర మథనము
నామమె రక్ష యనెఱిఁగి ప్రణతుల నొసగుమా
వామాంకమ్మున జానకి
నీ మొర తెలుపుచు నభయము నిచ్చును గనుమా
యతివ సొగసుఁతాము గని! యాహా యనుచును
గూని వానివలె శశిదాగుకొని యుండె
మూగవోయె నళని వ్రాయ పూనుకుంటి
యంబుధిని నిలిపిన రామ యాదు కొనుమ!
జలము లేక జీవము లెండె; శరము దీసి
పాథి గొట్టి తీపి పయఁము పంచుమిలను
రేయిఁ బవలు జూపు మనకు లీలలెన్నొ
వల్లి దేవసేన సమేత పళని వాస
శుభము గూఁర్చు దీవెనలిమ్మ సుబ్బరాయ
సన్నుతింతు నిరతము నే శంభు! యీశ
విష్ణు బ్రహ్మ యర్చిత! నిల వేల్ప! దేవ
వరము లొసగ మనవి సేతు పార్వతీశ
ద్విజునకుఁ దెగిన వదనంబుఁ దిరిగి దెచ్చి
విఘ్నహరుఁ భువికి నిలిపి బిల్వ పూజ్య
గాచినావు సంకటములు కాశి వాశ
పాడెదను కీర్తనలు నీకు ఫాలనేత్ర
నీతులెన్ని జెప్పు! రీతి యంతె
హితమొనర్చు బుద్ధి యెన్నటి కొచ్చునో!
మంచి యన్న మాట మహిని కల్ల!
నట్ట నడుమ నుండె నంట యద్రి
సాగు చుండె పైన చల్లని మేఘము
ప్రకృతి మాయ జూడ బాగు బాగు
తల్లిదండ్రులు సతతము తనయులేగ
మరిది యూడుబిడ్డలకైన మాత గాదె!
ఇంతి తన పెండ్లినాఁడు బాలెంతరాలు
పరుగులిడుఁట గనుచు నగుబాఁటు జేసె
సురులు మనము తిరోగమించు పథముననె
పయనమైతిమని; యిటుల పరువు పోయె
పాటు పడక కీడును గూర్చు పనులు నెఱపి
తాను చదివినందుకు ఫలితమిదనన్న
విద్య నాశనకరము వివేకమడఁచు
వెన్నెలందు చిలిపి వెన్న దొంగ
వేణువూదు చుండ వెలగులీనెగ రాధ
మోము చక్కగాను ముదము తోడ
గనుఁమా శ్రేయము! నీకు నా మనవిదేకాలాత్మకా! దేవ! మా
మనమంతా నిను నింపు భాగ్యమొసగేమాదైవమా! మారుతీ
ధనధాన్యంబులు నిన్ను గోరను గదాధారీ! దయాసాగరా
నీకన్నులు మూసికున్న నిజయోగివయా
నీకరుణకై తపిస్తిమి
యీ కాష్ఠముదరమవేల యీశుని తనయా
నారాయణ మన విహారి! నా మనమందున్
ధారగ నుతింతు సతతము
నారద వంద్యా మధుర వననిలయ! జననీ
చెలిమి లేని చోట సెలవు సెలవు
బిడియమున్న చోట వీలగునే పేర్మి
వెలుగులెటు మిగులును వేదనున్న
వరమ్ము లొసగుమిట లోక బాంధవ! క్రీడీ!
గిరధర! కొలువ తరమ నిను
కరమున శరములు తొడగని గడసరి దేవా
No comments:
Post a Comment